بررسی رابطه شیوه‌های فرزندپروری ادراک‌شده با خودتنظیمی تحصیلی دانش‌آموزان

مقدمه: درچند دهه اخیر، ایجاد و پرورش مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی درجوانان به یکی ازاهداف آموزشی تبدیل شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ادراک ازشیوه های فرزندپروری ادراک شده باخودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و در زمره تحقیقات توصیفی می‌باشد. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر مشهد تشکیل می‌دهند تعداد کل آزمودنی‌ها 217 نفر بود که از این تعداد 93 نفر دختر (43 درصد) و 124 نفر پسر (57 درصد) بودند. همچنین از تعداد کل آزمودنی‌ها 75 نفر (6/34 درصد) در مقطع اول دبیرستان، 72 نفر (2/33 درصد) در مقطع دوم دبیرستان و 70 نفر (3/32 درصد) در مقطع سوم دبیرستان مشغول به تحصیل بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک (جنس، سن، تحصیلات و ...) مقیاس ادراک شیوه‌های والدین POPS و پرسشنامه خودتنظیمی SRİ-S بودند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، به ترتیب میانگین و انحراف استاندارد متغیر درگیری مادر 08/8 ± 79/33، حمایت از خودمختاری مادر 08/8 ± 87/30، گرمی‌مادر 34/6 ± 32/30، همچنین درگیری‌پدر 34/6 ± 41/32، حمایت از خودمختاری پدر 21/7 ± 41/32، گرمی‌پدر 55/6 ± 16/30 است که نشان دهنده نرمال بودن توزیع داده‌ها است. میانگین و انحراف استاندارد متغیر خودتنظیمی 83/14 ± 58/96 است که نشان دهنده نرمال بودن توزیع داده‌ها است. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده ازاین پژوهش شایسته است والدین راآگاه نمودو سبک‌های صحیح فرزندپروری رابه صورت جزوه، کارگاه آموزشی، جلسات خاص وغیره به آنهاآموزش داد.